Αποτελέσματα των πανελληνίων εξετάσεων (για κάποιους Πανελλαδικές) του 2016.. Εισαγωγή στο ΤΕΙ Κοζάνης με βαθμό 1.5 . Οι γονείς αυτού του κατα φαντασίαν μαθητή, θα είναι περήφανοι διότι ο γιός τους πέρασε στο «Πανεπιστήμιο». Αυτός θα χαίρεται που επιτέλους θα κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.. Φοιτητική Ζωή!! Οι καθηγητές του δυστυχώς θα έχουν έναν νέο φοιτητή με απίστευτα κενά, που δέν θα μπορεί να συμβαδίσει ούτε με εκείνον που πέρασε με 8, και ισως είχε τη μεγαλύτερη βαθμολογία.. Σπουδαστικό επίτευγμα εκείνου του φοιτητή, θα είναι η παρακολούθηση αρκετών parties, και φυσικά η ένταξη του σε κάποια πολιτική νεολαία..
Ερωτήματα:
1) Αυτός ο φοιτητής θα πάρει ποτέ πτυχίο?
2) Τελικώς ήταν τόσο κακό το μέτρο της » βάσης του 10″, για την εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση?
3) Θα μπορέσει ποτέ η δημόσια παιδεία να φτάσει απο πλευράς αξιολόγησης και παρεχόμενης ποιότητας σπουδών, τα Ιδιωτικά Κολλέγια? Υπάρχουν πάντως και κάποια καλά δείγματα σχολών Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Faraway απο τους Apocalyptica
Toivonen – Cresto και το τέλος του Group B.
Έχασα την ημερομηνία για μερικές ημέρες, αλλά μια αναφορά στα γεγονότα της 2 Μα’ί’ου 1986, είναι καλό να γίνεται, και γι’ αυτούς που σκοτώθηκαν και για τις αλλαγές στους κανόνες ασφαλείας του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Πρίν απο μερικές ημέρες, συμπληρώθηκαν 30 χρόνια απο τον χαμό των Henri Toivonen και Sergio Cresto. Ο λόγος για τον οδηγό και συνοδηγό της Lancia S4, του αυτοκινήτου του Group B που πήρε μαζί του στην καταστροφή το πλήρωμά του.
https://www.youtube.com/watch?v=rlQkLudTYZs
Το Group B ήταν μια ιδιαίτερη κατηγορία αυτοκινήτων ταχύτητας, εξαιρετικά δυνατών για την εποχή τους, η οποία σε καμια περίπτωση δε χαρακτηριζόταν απο τα σημερινά μέτρα ασφαλείας. Αυτοκίνητα μορφές που διέπρεψαν σε αυτή την κατηγορία ήταν το Audi Quattro, η Lancia Delta S4, το Peugeot 205 T16, το Ford Escort RS 200 μεταξύ άλλων. Το Group B έφερε την επανάσταση, αφού εκείνη την εποχή κατασκευάστηκαν αυτοκίνητα τόσο δυνατά χωρίς προηγούμενο. Απο το 1982 έως και το 1986 ύστερα απο το δυστύχημα, το Ràlly είχε φτάσει να ξεπερνά σε φήμη ακόμη και τη Formula 1. Αμέτρητοι θεατές, τετρακίνητα τέρατα, κανόνες ασφαλείας σε νηπιακό στάδιο, αργά ή γρήγορα θα έφερναν την καταστροφή. Όπως και έγινε.
Η Lància θέλησε να φέρει την επανάσταση. Σχεδίασε το μοντέλο Delta S4 με turbo και κομπρέσορα, σε ένα κινητήρα 16 βαλβίδων στα 1760 κυβικά εκατοστά και με ιπποδύναμη να φτάνει τους 500 ίππους. Ένα πραγματικό τέρας που ακόμη και με τετρακίνηση ήταν δύσκολο να συγκρατηθεί, ιδιαίτερα σε χωμάτινες διαδρομές. Το αυτοκίνητο έτρεξε πρώτη φορά στο Lombard Rac Rally το 1985 και κέρδισε. Ηταν ένας περίεργος συνδίασμος, αφού πλήρωμα και αυτοκίνητο φαίνονταν να είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. Ο Henri Toivonen ήταν ο πρώτος οδηγός, αλλα και ο τελευταίος του αυτοκινήτου. Πρίν το Ράλλυ Κορσικής (Tour de Corse) του 1986 ο Toivonen που ήταν έμπειρος οδηγός με 40 νίκες, κρύωσε και χρειάστηκε να ακολουθήσει κάποια φαρμακευτική αγωγή. Σε συνέντευξη πριν τον αγώνα, είχε πει οτι φοβόταν το συγκεκριμένο αυτοκίνητο κάθε φορά που οδηγούσε, αφού μετά την 4η σχέση στο κιβώτιο, λόγω της δύναμής του ήταν αρκετά δύσκολο να συγκρατηθεί, και πως ακόμη και ένα λάθος απο οδηγό – συνοδηγό, θα ήταν και το τελευταίο τους. Η Lancia, για να κάνει τη Delta S4 ακόμη γρηγορότερη, κατα τον σχεδιασμό, έφτιαξε ένα ελαφρύ πλαίσιο απο αλουμίνιο. Επίσης εκείνη την εποχή, τα αυτοκίνητα δεν περιορίζονταν – ελέγχονταν απο ηλεκτρονικό εγκέφαλο ακόμη, και ήταν πλήρως μηχανικά.
Στις 2 Μα’ί’ου 1986, την ημέρα του αγώνα, ο Toivonen έχασε τον έλεγχο σε μια στροφή, βγήκε απο τον δρόμο. Το ντεπόζιτο καυσίμων τρύπησε απο τα δέντρα. Το κυρίως σώμα του αυτοκινήτου που διέθεται επίστρωση απο kevlar, άρπαξε αμέσως φωτιά. Σε μερικά λεπτά το αυτοκίνητο είχε καεί εντελώς, και είχε απομείνει μόνο το πλαίσιο. Ήταν τα πεσμένα αντανακλαστικά του οδηγού λόγω κρυώματος και αντιβίωσης, ήταν το αυτοκίνητο το οποίο διέθεται μια κακή φήμη ως το πλέον δύστροπο και κακό στο Group B, κανείς δε μπορούσε να ξέρει, αφου τηλεμετρία τότε ακόμη δεν υπηρχε, άρα οι μηχανικοί δεν μπορούσαν να γνωρίζουν τί συμβαίνει στο αυτοκίνητο σε πραγματικό χρόνο. Ιατροδικαστική εξέταση δέν έγινε, αφού δεν βρέθηκαν πτώματα. Μετά τη φωτιά το μόνο που έμεινε, ήταν το μεταλλικό πλαίσιο του αυτοκινήτου. Τίποτε άλλο.
Εντός ελαχίστων ωρών μετά το δυστύχημα, ο Jean Marie Balestre που ηταν ο Πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μηχανοκίνητου Αθλητισμού (FISA), εξέδωσε ειδική οδηγεία για το οριστικό κλείσιμο του Group B. Ο κόσμος ξέχασε με τον καιρό κάποια απο τα δυνατότερα (και τρομαχτικά) αυτοκίνητα που αγωνίστηκαν ποτέ. O Henri Toivonen (οδηγός), ο Sergio Cresto (συνοδηγός) και η Lancia Delta S4, καταστράφηκαν μαζί, όπως αγωνίζονταν. Το δυστύχημα αυτό είχε ως συνέπεια να οριστούν ειδικοί κανόνες ασφαλείας για τα πληρώματα, τα αυτοκίνητα (περιορισμοί ιπποδύναμης, χρήση μόνο Turbo όχι και κομπρέσορα, ειδικές αναρτήσεις και φρένα, τηλεμετρία), αλλα και για τον τρόπο οργάνωσης των αγώνων.
Lithium..
Stress Test μετά απο τραυματισμό..
Μετά απο έναν τραυματισμό κατα τη διάρκεια της δουλειάς πρίν απο μια εβδομάδα, που είχε ως αποτέλεσμα την κάκωση του αριστερού γονάτου (έστω και ελαφριάς μορφής), έπρεπε να υπάρξει μια mini αποχή απο τις προπονήσεις.. Μέχρι προχθές.
Προχθές:
9.3km με 30Kgs ορειβατικό σάκο, σε 1:30′. Με εναλλαγές βάδην και χαλαρού τρεξίματος. Δέν ήθελα να «δώσω περισσότερο πόνο».
Εχθές:
150 Decline Pushups (5×20 , 5×10), με τα πόδια στα 40cm απο το έδαφος περίπου. Αμέσως μετά 100 Crossovers για στήθος(2×20 , 1×10 για κάθε πλευρά των θωρακικών) με ένα loop band (φαίνεται στην εικόνα).
Σήμερα:
Μόνο 3 ασκήσεις με μια προπόνηση το πολύ 15 λεπτών. Ήταν όμως πραγματικό κάψιμο. 150 επαναλήψεις Όρθια Κωπηλατική – Bent Over Rows (3×50), 60 επαναλήψεις Clean and Press (3×20), και 60 επαναλήψεις Kάμψεις Δικεφάλων (3×20). Οι ασκήσεις έγιναν με loop band, η μια άσκηση μετά την άλλη χωρίς διαλείμματα. 
Το loop band είναι ένα λάστιχο προπόνησης απο ανθεκτικό υλικό, το οποίο παρέχει αντιστάσεις διαφορετικών ειδών. Το συγκεκριμένο είναι μέτριας αντίστασης 10-30kgs περίπου (ανάλογα με το τέντωμα), και κοστίζει περίπου στα 10 ευρώ. Υπάρχουν και λάστιχα μεγαλύτερων αντιστάσεων, που φτάνουν τα 170+ κιλά και κοστίζουν περίπου στα 30 ευρώ. Το συγκεκριμένο loop band ήρθε απο Κίνα, εντός 9 ημερών.
Ημέρες Αντοχής ..
Καλά τα εορταστικά γλυκά και ποτά, αλλά πρέπει να κρατήσουμε και ένα επίπεδο.. Φόρμα – φουτεράκι – τζάκετ και στον δρόμο. Εχθές το πρωί λοιπόν είχε λίγο χαλαρό τρέξιμο το πρόγραμμα. 21kms σε 2:47’26» (χωρίς τροφή και νερό εννοείται), μετά απο … 2 μήνες πιθανότατα. Είχα ενέργεια για μερικά ακόμη, αλλα αφού δούλευα βράδυ εχθές δέν ήθελα να πιέσω τον εαυτό μου. Όταν τρέχουμε κινούμε τα χέρια μας, για να κρατήσουμε την ισορροπία του σώματός μας. Για να ισορροπήσουμε όμως, χρησιμοποιούμε επίσης τους κοιλιακούς μύες, και τους μύες της πλάτης. Για τον λόγο αυτό είναι επιτακτική η προπόνηση ενδυνάμωσης αυτών των μυικών ομάδων.
Ένας τρόπος για να το καταφέρουμε αυτό, είναι κατα το χαλαρό τρέξιμο, να «μπλέκουμε» τα χέρια μας απο τα δάχτυλά τους, και να τα κρατάμε στο ύψος απο το στομάχι. Εννοείται αυτή η τεχνική είναι καλό να χρησιμοποιείται σε ομαλό έδαφος, για να μήν υπάρχει πιθανότητα πτώσης και τραυματισμού. Ο εγκέφαλος καταλαβαίνει οτι πλέον δεν μπορεί να βασιστεί στα χέρια για να ισορροπήσει το σώμα, οπότε ενεργοποιεί καλύτερα τις ανωτέρω μυικές ομάδες. Τρέχουμε για λίγα μέτρα έτσι, και μετά κάνουμε το ίδιο, με τα χέρια πίσω απο τη μέση μας ή και πάνω απο το κεφάλι. Αρκετά καλή τεχνική για την ανάπτυξη ισορροπίας.
Σήμερα είχε προπόνηση ποδιών. 500 squats (καθίσματα) με τον ορειβατικό σάκο 30kgs, σε 10 σετάκια των 50 επαναλήψεων. Το βάσανο κράτησε περίπου στα 25 λεπτά. Οι δρόμοι αντοχής χρειάζονται εκτός απο αεροβική ικανότητα, και μυική αντοχή σε πόδια και πλάτη. Σημαντικό είναι όταν κάνουμε καθίσματα, να μήν κάνουμε «βαθιά καθίσματα», με πλήρες «κλείσιμο» στα γόνατα, αφού έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες τραυματισμού. Μπορούμε να φτάνουμε μέχρι τα οστά των μηρών να είναι παράλληλα προς το έδαφος. Για να αυξήσουμε τα οφέλη, απλά κάνουμε περισσότερες επαναλήψεις ανα σετ.
Προπόνηση Πλάτης Vol. 1..
Στη συγκεκριμένη προπόνηση θα επικεντρωθούμε σε βασικές ασκήσεις, που καταβάθος δυναμώνουν τη μέση και όλη την πλάτη, πάντα σε συνάρτηση με τα κιλά που θα χρησιμοποιηθούν όμως. Απο τη στιγμή που κάποιος δέν ασχολείται με ένα άθλημα επίδειξης όπως είναι το bodybuilding, αλλά απλά θέλει μια δυνατή πλάτη και με φυσιολογική μυική ανάπτυξη, καλό είναι να μήν επικεντρώνεται σε ασκήσεις μυικής απομόνωσης (δηλαδή ασκήσεις οι οποίες να γυμνάζουν τον κάθε μύ της πλάτης, ξεχωριστά), αλλα σε ασκήσεις που γυμνάζουν το σύνολο των μυικών ομάδων δηλαδή όλους τους μύες της πλάτης. Έτσι δυναμώνει κανείς παράλληλα όλο το σώμα και όχι μόνο ένα μέρος.
Σήμερα λοιπόν θεώρησα σωστό να «μπλέξω» δύο ασκήσεις που θεωρώ βασικές για πλάτη, αλλα και με πολλαπλά οφέλη, αφού γυμνάζουν όλο το σώμα, και αυξάνουν τα επίπεδα θερμίδων που καίγονται κατα την προπόνηση. ‘Αρσεις Θανάτου (τα γνωστά και ως Deadlifts στη διεθνή βιβλιογραφία), και Αιωρήσεις που είναι μια ιδιαίτερα αγάπητη άσκηση για ενδυνάμωση και conditioning, στις πολεμικές τέχνες (τα γνωστά και ως Kettlebell Swings στη διεθνή βιβλιογραφία). Συνηθίζω να γράφω και την Αγγλική ονομασία των ασκήσεων (αν όχι μόνο αυτή..), αφού είναι πιο εύκολο έτσι να βρεί κανείς βίντεο στο youtube ή άρθρα απο προπονητές, με την εκτέλεση των ασκήσεων, και συνολικά προγράμματα προπόνησης. Στην Ελλάδα, δέν είμαστε τόσο ψαχμένοι σε αυτόν τον τομέα δυστυχώς. Οπότε, έκανα 20 Deadlifts με 40κιλά και αμέσως μετά 20 Swings για 5 σετάκια (μέχρι να φτάσω τις 100 επαναλήψεις για κάθε άσκηση). Τα 3 πρώτα σετάκια βγήκαν χωρίς διαλείμματα, στα δύο τελευταία όμως χρειάστηκαν 2-3 λεπτά διάλειμμα, αφού αφενός μέν έχανα τη δύναμη της λαβής μου, αφετέρου δε η Μπέμπα ήθελε χάδια (η σκυλίτσα μου..). Στη συνέχεια αφιέρωσα λίγο έξτρα χρόνο για τους Τραπέζιους (τους μύες της πλάτης που βρίσκονται ανάμεσα στον λαιμό και τους ώμους), κάνοντας άλλες 100 ανασηκώσεις ώμων (Barbell Shrugs) με 40 κιλά, για 4 σετάκια των 25 επαναλήψεων.
Σχετικά με την εικόνα.. Και πάλι είναι θέμα αντίληψης. Κάποιος βλέπει 
τσιμεντόλιθους (μεγάλα τούβλα που έχουν φτιαχτεί απο τσιμέντο για περισσότερη δομική αντοχή) βάρους 17 κιλών περίπου. Μπορούν όμως επίσης να χρησιμοποιηθούν, ως όργανα γυμναστικής. Μπορεί να μήν είχα το κλασικό «Δράμι» (Kettlebell) για να κάνω τις Αιωρήσεις μου, αλλα και ο τσιμεντόλιθος ήταν αρκετά αποτελεσματικός. Συμπέρασμα, είτε ως δομικά υλικά, είτε ως όργανα γυμναστικής, είναι εξαιρετικά.
Oταν οι μύες που γυμνάζουμε αντέχουν για περισσότερες επαναλήψεις ανα σετ, αλλα η λαβή μας χαλαρώνει, αυτό σημαίνει συνήθως ένα πράγμα.. Εχουμε παραμελήσει τους πύχεις μας. Οι πύχεις είναι οι μύες των χεριών που βρίσκονται ανάμεσα στον καρπό και τον αγκώνα, και απο εκεί πηγάζει η δύναμη της λαβής μας. Μια δυνατή λαβή είναι πάντα χρήσιμη, οπότε καλό είναι να προπονούμε και τους πύχεις μας. Για το λόγο αυτό, μετά την πλάτη είχε προπόνηση χεριών. 100 επαναλήψεις με αντιστραμμένες κάμψεις δικεφάλων (δηλαδή Reverse Bicep Curls) με 10 κιλά, σε 3 σετάκια των 20 επαναλήψεων και άλλα 4 των 10 επαναλήψεων. Γυμνάστηκαν και οι δικέφαλοι και οι πύχεις. Για μια έξτρα πινελιά με την ίδια μπάρα των 10 κιλών, έκανα αλλες 100 περιστροφές (πώς βιδώνουμε με ένα μεγάλο κατσαβίδι..) πρός τα έξω, και άλλες 100 προς τη μέσα πλευρά των χεριών.
Mια αρκετά καλή προπόνηση μυικής ενδυνάμωσης και σήμερα, διάρκειας περίπου 40 λεπτών!
