Γράφω αυτό το κείμενο, και το μυαλό μου γυρίζει πάνω απο 20 χρόνια πίσω, στα χρόνια της Τρίτης Γυμνασίου, όταν πρώτη φορά διάβασα τη λέξη «Κατάληψη», στο ενημερωτικό πλακάτ που είχε κρεμαστεί έξω απο το σχολείο μου, πάνω απο τις κλειδωμένες με λουκέτο πόρτες, που «φρουρούσαν» μαθητές..
Τα αιτήματα της μαθητικής κινητοποίησης, ήταν πάντα τα ίδια, όλα αυτά τα χρόνια, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις κατα καιρούς. Κατα κύριο λόγο, οι μαθητές ύστερα απο «Εκλογές», έκαναν κατάληψη, διότι απαιτούσαν ένα καλύτερο σύστημα παιδείας, καθηγητές στα σχολεία απο τις πρώτες ημέρες του σχολικού έτους (για να μή χάνουν μαθήματα….), και φυσικά να μπορούν να χρησιμοποιούν τα κινητά τους τηλέφωνα (μέσα στο μάθημα…), που εκείνη την εποχή ήταν στη «φούρια» τους. Θυμάμαι σα μαθητής Γυμνασίου, δέν είχα κινητό τηλέφωνο, και θεωρούμουν ντεμοντέ αν όχι παρακατιανός και πτωχός.. Οπότε λοιπόν, το Υπουργείο Παιδείας, η Δικαιοσύνη και κατ’ επέκταση η Διεύθυνση του Σχολείου, πήγαιναν με τα νερά των μαθητών, και το σχολείο έκλεινε για 2 εβδομάδες ή και παραπάνω.
Οι καταλήψεις ήταν και είναι, ένα θέατρο του παραλόγου, για όποιον είναι λογικός και έχει μια στοιχειώδη ικανότητα αναλυτικής σκέψης. Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα, αναλυτικά.
- Απο ότι θυμάμαι, κάθε χρόνο είχαμε εκλογές μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου, με σκοπό να εκλεγεί το 5μελές συμβούλιο μαθητών της κάθε τάξης του Γυμνασίου και κάθε τάξης του Λυκείου.
- Το Συμβούλιο αυτό πάντα, στην πλειοψηφία του, αποτελείτω απο κακούς και μέτριους μαθητές, οι οποίοι φυσικά και ήταν πιο δημοφιλείς απο τους καλούς μαθητές ή «φύτουλες».
- Πάντα οι καθηγητές, οι οποίοι θα έπρεπε να πρεσβεύουν τη γνώση και να στηρίζουν την ορθή λειτουργία του Σχολείου, ήταν αντ’ αυτού, υποστηρικτές της Κατάληψης.
- Πάντα συνέβαιναν φθορές στους χώρους του σχολείου, και πάντα πρώτος και κύριος στόχος των καταληψιών, ήταν να καούν τα απουσιολόγια, αφού έτσι δέν θα υπήρχαν απουσίες απο ωριαίες αποβολές και κοπάνες, και φυσικά κάποιοι δέν θα έχαναν τη χρονιά τους.
- Πάντα συνέβαιναν έκτροπα, και αρκετές φορές οι αίθουσες του άδειου σχολείου, χρησιμοποιούνταν απο τους μαθητές και ως ξενοδοχείο ημιδιαμονής, όπως έλεγαν οι κακές γλώσσες, φυσικά όχι με τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποίησα, το νόημα όμως ήταν το ίδιο..
Λένε οτι ζούμε σε Δημοκρατικό πολίτευμα, κάτι που κάποιες φορές δέν φαίνεται όμως. Ποιοι είναι αυτοί οι μαθητές (ή και φοιτητές αντίστοιχα), οι οποίοι θα αποφασίσουν οτι θα γίνει κατάληψη, ότι το σχολείο δέν θα λειτουργήσει, επειδή οι λίγοι θέλουν να χάσουν μάθημα, επειδή υποτίθεται έχουν αιτήματα τα οποία δέ λύνονται διαφορετικά? Ποιά αιτήματα λύθηκαν με τις καταλήψεις τόσων ετών? Για ποιον λόγο το κράτος ανέχεται αυτούς τους μαθητές, και με αυτή την ανοχή κουράζει εκείνους τους μαθητές που θέλουν να μορφωθούν? Οι οποίοι τελικώς αποχωρούν απο το Δημόσιο σύστημα και καταφεύγουν στα Ιδιωτικά σχολεία τα οποία δουλεύουν όπως πρέπει, στα οποία δέν υπάρχουν ελλείψεις, στα οποία υπάρχουν σωστές υποδομές και οργάνωση.
Το κράτος οφείλει να επανεξετάσει την αντίδραση του, όσον αφορά τη διαχείριση αυτής της κρίσης, και να τιμωρήσει παραδειγματικά εκείνα τα ταραχοποιά στοιχεία, τα οποία κάνουν κατάληψη ενός δημόσιου χώρου, παρακωλούν την ορθή λειτουργία του, καταστρέφουν την δημόσια περιουσία, και φυσικά να τιμωρήσει και τους γονείς, για έκθεση ανηλίκων σε κίνδυνο και παραμέληση εποπτείας ανηλίκων.
Οι γονείς είναι εκείνοι που φέρουν την ευθύνη για τις πράξεις των ανήλικων τέκνων τους. Αναρωτιέμαι, σκέφτηκε αραγε κανείς, τί θα γίνει στην περίπτωση που κάποιος μαθητής, εν μέσω διάρκειας καταλήψεων, τραυματιστεί ή σκοτωθεί στο χώρο του σχολείου? Μοιραία ατυχήματα είτε λόγω κακής τύχης είτε λόγω σκοπιμότητας, συμβαίνουν. Τί γίνεται σε αυτή την περίπτωση? Ποιος θα φέρει την ευθύνη?
1) Ο διευθυντής του σχολείου που δέν ήταν εκεί?
2) Οι καθηγητές?
3) Οι γονείς των παιδιών που πιθανόν προκάλεσαν το ατύχημα?
4) Οι γονείς του μαθητή που τραυματίστηκε ή σκοτώθηκε, αφού τον άφησαν να πάει στην κατάληψη και δέν τον προστάτευσαν, περιορίζοντάς τον?
5) Η Αστυνομία ή οποία δέν έσπασε την κατάληψη?
6) Ο εισαγγελέας ο οποίος δέν έδρασε βάση νόμου, ο οποίος προβλέπει σχετική αντίδραση σε καταλήψεις?
7) Η κυβέρνηση που ασκεί έλεγχο στην αντίδραση της Δημόσιας Τάξης και των λειτουργών αυτής?
Τα ανωτέρω είναι κάποια ερωτήματα, τα οποία κάποια στιγμή σύντομα πρέπει να απαντηθούν, πρίν δημιουργηθούν ακραίες καταστάσεις με απίστευτα δυσάρεστα αποτελέσματα. Με τις ζωές των άλλων, και ιδιαίτερα των παιδιών, δέν παίζουμε.
Ευχαριστώ για τον Χρόνο σας
Christos
Security & HR Development Consultant
BSc (Honors) – A.B.L.E – MBA.