΄Θυμάμαι ήταν το 2007, όταν έφτιαξα την πρώτη μου Λεμονόπιτα. Στην κατηγορία «Συνταγές» λογικά έχω αναρτήσει απο τότε σχετική συνταγή.. Ότι κάνουμε στη ζωή, συνήθως ακολουθείται απο μια ιστορία που το προκάλεσαι πρίν, και μια ιστορία που ακολούθησε ως επισφράγιση του αποτελέσματος, είτε θετικού ή αρνητικού. Η ιστορία μας λοιπόν, έχει ως εξής. Ήταν το 2007, που ο αδερφός μου επέστρεφε με άδεια απο το Στρατόπεδο που υπηρετούσε τη θητεία του, οπότε γνωρίζοντας εγώ οτι του αρέσουν οι γλυκές πίτες, σκέφτηκα να πάρουμε με τη μητέρα μας τα υλικά και να φτιάξω μια, για να κάνουμε την πλάκα μας.. Όσοι έχετε κάνει τη θητεία σας, ή έχετε κοντινό άνθρωπο που υπηρέτησε, τότε γνωρίζετε πως κάθε άδεια, είναι και μια μικρή γιορτή.
Αλλά ας επιστρέψουμε στη Λεμονόπιτα! Πήραμε λοιπόν τα υλικά απο το supermarket, έτοιμη τάρτα, και πρακτικά αυτό που έκανα, ήταν να φτιάξω την κρέμα ζαχαροπλαστικής που έχει μια γλυκιά γεύση μεν, αλλα χωρίς άρωμα, έστυψα μέσα 1 φρέσκο λεμόνι, ανακάτεψα καλά ωστε η κρέμα ζαχαροπλαστικής να πάρει άρωμα, γεύση και το κίτρινο χρώμα του λεμονιού, έκοψα και λίγη απο την ψύχα του λεμονιού σε κομματάκια, και τα έριξα μέσα στη γέμιση, και πλέον έμενε να γίνει κάτι ακόμη! Χρειαζόταν μια κρέμα, η οποία θα καθόταν πάνω απο τη γέμιση, ως επιστέγασμα της επιτυχίας φυσικά. Εδώ πήρα ασπράδια αυγού χήνας, και τα έκανα μαρέγκα. Τα αυγά χήνας, έχουν το κακό πως δέν «δένουν» γρήγορα, ούτε με το μίξερ! Για το κλασσικό χτύπημα με δύο πιρούνια όπως το έκαναν πολλά χρόνια πριν, απλά ούτε λόγος! Αφού πέρασε αρκετή ώρα, εγώ είχα βάλει το turbo στο μίξερ, το μίξερ ανέβαζε στροφές λες και συμμετείχε σε ειδική διαδρομή, και εγώ πλέον είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου, τελικά η μαρέγκα έσφιξε, οπότε την άπλωσα με κουτάλι πάνω απο τη γέμιση.. Εξαιρετικα! Ήμασταν ακόμη ένα βήμα πριν την επιτυχία!!!!
Το τελευταίο βήμα, ήταν να αποκτήσει η μαρέγκα, αυτή την καφέ και ελαφρώς καμμένη απόχρωση, που ανέβαζε το visual rating της λεμονόπιτας και την έκανε λίγο πιο όμορφη και θελκτική! Οπότε τί πιο απλό, να την ψήσουμε λίγο στο φούρνο, και μετά γρήγορα ψυγείο για να αρχίσει να παγώνει, αφού σε λίγες ώρες θα βράδιαζε, το αεροπλάνο θα ερχόταν, ο αδερφός μου θα ήταν σπίτι και το γλυκό έπρεπε να είναι έτοιμο.. Ανάβω λοιπόν τον φούρνο, ίσα για να ζεσταθεί. Έβαλα μέσα την πίτα, και την άφησα ένα 10λεπτο ώστε να φουσκώσει η μαρέγκα και να αποκτήσει το πολυπόθητο χρώμα.. Η εικόνα που αντίκρισα όταν άνοιξα τον φούρνο, θα με στοιχειώνει μια ζωή, ιδιαίτερα κάθε φορά που θα θέλω να φτιάξω μια πίτα! Η μαρέγκα είχε φουσκώσει τόσο πολύ, που είχε ξεχειλίσει έξω απο το ταψάκι της λεμονόπιτας, είχε χυθεί γύρω, και ο φούρνος πλεόν στο εσωτερικό, είχε αποκτήσει μια καφέ – λευκή απόχρωση, που δε θύμιζε σε τίποτε την προηγούμενη μονόχρωμη εμφάνισή του! Βγάλαμε το ταψάκι έξω, το βάλαμε σε ένα δίσκο, πήρα ένα πλατύ μαχαίρι, και άρχισα να ψυλοκόβω και να αφαιρώ, οτι εξείχε απο τη μαρέγκα, ώστε να γίνει το γλυκό, σχετικά εμφανίσημο.. Η λεμονόπιτα μετά μπήκε ψυγείο, και είχε έρθει πλέον η σειρά να καθαρίσουμε τον φούρνο.. Μιλάμε για πολύ τρίψιμο όμως! Εκείνο το απόγευμα δόθηκε σκληρή μάχη, ώστε ο φούρνος να επανέλθει στα φυσιολογικά του!
Τα καταφέραμε όμως! Το βράδυ, ο φούρνος ήταν καθαρός, η λεμονόπιτα είχε παγώσει, και συνοδεύτηκε εξαιρετικά με λίγη εξίσου παγωμένη σαμπάνια, πλαισιώνοντας ευχάριστα τις τραγελαφικές ιστορίες απο το στρατόπεδο και τις εξόδους, που μας διηγούνταν ο αδερφός μου. Τί θέλω να σας μείνει απο αυτή την ιστορία.. 2 βασικά πράγματα:
- Η συνταγή της Λεμονόπιτας με τα ίδια ακριβώς υλικά, μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε άλλο φρούτο θέλετε. Μπορεί να γίνει και με φράουλα εξίσου καλά! Τάρτα φράουλα λοιπόν, με φρέσκες φράουλες, κρέμα ζαχαροπλαστικής, γάλα, και μια έτοιμη τάρτα απο το supermarket. Ένα γρήγορο και γευστικότατο γλυκό!
- Τη μαρέγκα θα την καίτε πάντα με ένα φλόγιστρο όπως αυτό που έχουν σεφ, και μπορείτε να το βρείτε και αυτό σε supermarket. Ποτέ σε φούρνο!!!!!!!
Ευχαριστώ Πολύ για τον χρόνο σας!
Christos
Chris' s Blog 